چگونه از CBDC ها برای سرکوب سیاسی استفاده می شود؟ ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) آماده هستند تا به سیاستمداران قدرت بی سابقه ای برای ردیابی اطلاعات شما، محدود کردن حرکات و کنترل زندگی شما بدهند. جهت دریافت جدیدترین اخبار و مقالات در رابطه با ارزهای دیجیتال بانک مرکزی سایت ارز دیجیتال را دنبال کنید.
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) وعده افزایش ثبات، امنیت، کارایی و کاهش فساد را می دهند. بانک های مرکزی، صندوق بین المللی پول، مجمع جهانی اقتصاد و بانک جهانی به ما می گویند که CBDCها نوشدارویی هستند که در انتظار درمان همه مشکلات سیستم مالی ما هستند.
متأسفانه، این ادعاها ممکن است با واقعیت مطابقت نداشته باشند. زیرا دو ویژگی از CBDC ها وجود دارد که طرفداران آنها اغلب به آنها اشاره نمی کنند. اول، آنها یک دنباله ابدی از اطلاعات را در مورد نحوه خرج کردن پول خود ارائه می دهند. ثانیاً، آنها مشمول برنامه ریزی پذیری هستند. یعنی رهبران سیاسی این توانایی را خواهند داشت که تعیین کنند آیا شما مجاز به خرج کردن پول خود هستید یا خیر.
دنباله اطلاعات
به عنوان یک مناقصه قانونی الکترونیکی که مستقیماً توسط بانک های مرکزی برای کیف پول دیجیتال شما صادر می شود، CBDC ها ناشناس نخواهند بود. مشتریان فرآیندهای شناسایی مطابق با آنچه در حال حاضر توسط بانک های تجاری تحمیل شد را پشت سر گذاشتند. نمونه های طراحی ممکن است در جزئیات متفاوت باشند. اما بانک های تجاری یا بانک مرکزی یا هر دو همیشه می دانند که چه کسی ارز فیات دیجیتالی را در اختیار دارد.
این سیستم بانک های مرکزی را قادر می سازد تا یک دفتر کل حاوی تراکنش های مالی هر شهروند جمع آوری کنند. در حالی که موافقان ممکن است نگرانی ها را رد کنند، دولت ها می توانند به وابستگی های سیاسی شهروندان، کمک های مذهبی، سلامت روان و سایر جزئیات شخصی علاقه مند باشند. امکان دارد که خدمات بهداشت عمومی بر خرید الکل، سیگار و همچنین انتخاب روش زندگی در جهت تطبیق حق بیمه نظارت کنند. حتی امکان دارد ردپای CO2 خریدها ردیابی شود تا سیاست های زیست محیطی را بتوان تنظیم کرد و به صورت قابل توجهی حریم خصوصی شهروندان را به خطر انداخت.
محدودیت ها و قابلیت برنامه ریزی
با پول نقد فیزیکی، ما همیشه مالک و دارنده آن سکه ها و اسکناس ها در جیب خود هستیم. با CBDC ما فقط مالک پول نقد دیجیتال خواهیم بود. ما هرگز دارنده آن پول نخواهیم بود زیرا به نام ما در بانک مرکزی نگهداری می شود. بنابراین، ما هرگز قدرت اختیار کاملی بر روی آن پول نخواهیم داشت، زیرا بانک مرکزی همیشه بین ما و وجوه ما باقی خواهد ماند.
به طور خلاصه، هر تراکنش CBDC می تواند مشمول محدودیت هایی باشد. چنین تخلفاتی می تواند به شکل محدودیت های پرداخت یا محدودیت های انتقال باشد، می تواند ما را از ارسال پول به گروه های خاصی از افراد یا افراد، سازمان ها یا شرکت ها مسدود کند. همچنین می تواند مانع از دریافت پول نیز شود. علاوه بر این، می تواند اهدافی را که ما پول خود را برای آن خرج می کنیم، محدود کند.
CBDCها همچنین می توانند به گونه ای برنامه ریزی شوند که در طول زمان ارزش آنها کاهش یابد. دولت ها می توانند مالیات های ویژه، وام های اجباری، یا دسترسی مستقیم به کیف پول های دیجیتال برای جمع آوری مالیات و کسر جریمه اعمال کنند. بدون شک، استقلال مالی تحت رژیم CBDC از بین خواهد رفت.
خطر اساسی تر
با این حال، در کنار آزادی های محدود از نظر حریم خصوصی داده ها و استقلال مالی، خطر دیگری بسیار اساسی تر در گوشه و کنار خودنمایی می کند. افراد تحت کنترل ممکن است با سوء استفاده از CBDC ها برای گرفتن قدرت الکترونیکی، دموکراسی را تضعیف کنند. اگر به کسانی که در راهروهای قدرت سرگردان هستند، این امکان داده شود که به معنای واقعی کلمه اپوزیسیون را با کم کردن بودجه آنها خاموش کنند، دیر یا زود این اتفاق خواهد افتاد.
از این رو، در سنجش مزایا و معایب CBDC های خرده فروشی، مفهوم پرده جهل مفید است. اگر در مورد مورد بحث اعمال شود، شما را وادار می کند که نه تنها به این سوال فکر کنید که آیا دولت فعلی شما تمایل دارد از CBDC ها سوء استفاده کند، بلکه آیا دولت های آینده (در پشت پرده) می توانند این کار را انجام دهند.
