حمله گرد و غبار کریپتو چیست؟

حمله گرد و غبار کریپتو چیست و چگونه از آن جلوگیری می کنید؟ Crypto dust مقادیر کمی از ارز دیجیتال است که با اهداف خیرخواهانه یا مخرب به تعداد زیادی آدرس کیف پول ارسال می شود.

به طور کلی گرد و غبار مقدار ارز دیجیتالی معادل یا کمتر از کارمزد تراکنش در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال، بیت کوین دارای محدودیت گرد و غباری است که توسط Bitcoin Core، نرم افزار بلاک چین بیت کوین، حدود 546 ساتوشی (0.00000546 BTC) اعمال می شود که ارزش کوچکتر بیت کوین (BTC) است. گره های کیف پول هایی که چنین محدودیتی را اعمال می کنند ممکن است تراکنش های مساوی یا کوچکتر از 546 ساتوشی را رد کنند.

گرد و غبار همچنین می تواند مقدار کمی از ارز دیجیتال باشد که پس از معامله در نتیجه اشتباهات گرد کردن یا کارمزد تراکنش باقی می ماند. همچنین می تواند در طول زمان انباشته شود. این مقدار اندک قابل معامله نیست، اما می تواند به توکن بومی صرافی تبدیل شود.

گرد و غبار کریپتو نباید تهدید قابل توجهی باشد، زیرا عمدتاً برای مقاصد مشروع و نه مخرب استفاده شده است. برای مثال، دسترسی به دارندگان کیف پول از طریق گردگیری می‌ تواند یک روش تبلیغاتی جایگزین برای عکس‌ های پستی سنتی باشد. تراکنش های گرد و غبار می تواند حاوی پیام های تبلیغاتی باشد. بنابراین به جای عکس های پستی از گردگیری استفاده می شود.

حمله گرد و غبار کریپتو چیست؟

حمله گرد و غبار زمانی اتفاق می‌ افتد که مقادیر کمی از دارایی‌ های رمزنگاری، به نام dust، توسط عوامل مخرب به آدرس‌ های کیف پول متعدد درست مانند گرد و غبار که در شبکه‌ های بلاک چین پراکنده اند، ارسال می‌ شوند.

فناوری بلاک چین مستعار است، به این معنی که صاحبان یک آدرس ارزهای دیجیتال با نام آنها یا هیچ اطلاعات شخصی دیگری تعریف نمی شوند. با این حال، دفتر کل بلاک چین شفاف و قابل ردیابی است. بنابراین، همه تراکنش‌ ها برای همه قابل دیدن است و فعالیت کاربر را می‌ توان به دنبال تاریخچه آن آدرس خاص ردیابی کرد.

یک حمله گرد و غبار رمزنگاری می تواند در اکثر بلاک چین های عمومی از جمله بیت کوین، لایت کوین و دوج کوین رخ دهد.

آیا همه حملات گرد و غبار، کلاهبرداری های رمزنگاری هستند؟

تمام گرد و غبار کریپتو که به آدرس کیف پول کریپتو منتقل می شود کلاهبرداری نیست. گرد و غبار می تواند به دلایلی علاوه بر فعالیت های هک استفاده شود.

توسعه‌ دهندگان همچنین ممکن است از گرد و غبار برای انجام تست‌ های استرس نرم‌ افزار خود استفاده کنند. یک فعالیت تست نرم‌ افزاری که فراتر از محدودیت ها برای تعیین استحکام نرم‌ افزار و سایر عملکردها مانند سرعت پردازش تراکنش، مقیاس‌ پذیری شبکه و پروتکل‌ های امنیتی گسترش می‌ یابد. این می تواند به شناسایی مشکلات و آسیب پذیری های احتمالی در نرم افزار کمک کند. همین طور به توسعه دهندگان این امکان را می دهد تا عملکرد و امنیت آن را بهبود بخشند.

معامله گران کریپتو معمولاً در نتیجه معاملات گرد و غبار دریافت می کنند و این یک حمله محسوب نمی شود. بسیاری از صرافی‌ ها به مشتریان این فرصت را می‌ دهند که این مقادیر کمی از ارزهای دیجیتال را با توکن‌ های بومی خود برای استفاده در معاملات آتی یا ارزهای دیجیتال دیگر با کارمزد تراکنش کم، مبادله کنند.

نحوه عملکرد حمله گرد و غبار

بازیگران مخرب بر این واقعیت تکیه می کنند که کاربران ارزهای دیجیتال حتی متوجه نمی شوند که مقادیر کمی از ارزهای دیجیتال را در آدرس کیف پول خود دریافت می کنند.

از روش عملکرد بلاک چین ها، با شفافیت و قابلیت ردیابی آنها، امکان ردیابی حرکات تراکنش وجود دارد که ممکن است به شناسایی صاحبان کیف پول منجر شود. برای اینکه حمله گرد و غبار موثر باشد. صاحب کیف پول باید گرد و غبار رمزنگاری را با سایر دارایی های موجود در همان کیف پول ترکیب کند و از آن برای تراکنش های دیگر استفاده کند.

با گنجاندن مقدار کمی ارز دیجیتال در سایر تراکنش‌ ها، هدف حمله ممکن است ناخواسته و ناآگاهانه گرد و غبار را به یک سازمان متمرکز خارج از بلاک چین بفرستد. پلتفرم متمرکز باید با مقررات مشتری خود را بشناسید (KYC) مطابقت داشته باشد. اطلاعات شخصی قربانی را ذخیره می‌ کند، که ممکن است در برابر فیشینگ، تهدیدات اخاذی سایبری، باج‌ گیری و سایر هک‌ های هدفمند از بلاک چین با هدف سرقت اطلاعات حساس آسیب‌ پذیر شود.

آدرس‌ های ارزهای دیجیتال در برابر حملات گرد و غبار آسیب‌ پذیرتر هستند. آدرس‌ های مبتنی بر UTXO هستند که در بلاک‌ چین‌ های مختلف، عمدتاً بیت‌ کوین، لایت‌ کوین و دش استفاده می‌شوند. زیرا همگی برای هر تغییر باقی‌ مانده از تراکنش‌ ها، آدرس جدیدی ایجاد می‌ کنند. UTXO از دوبار خرج کردن جلوگیری می کند و یک خروجی تراکنش خرج نشده است که پس از اجرای تراکنش باقی می ماند و می تواند به عنوان ورودی در تراکنش دیگر استفاده شود.