استیکینگ چیست؟ همه چیز درباره staking ارز دیجیتال
استیکینگ یا سپردهگذاری ارز دیجیتال چیست؟ قبل از بحث درباره مفهوم سپردهگذاری ارز دیجیتال، به پروتکلهای اجماع در بلاکچینها میپردازیم. پروتکلهای اجماع برای افزایش امنیت در شبکههای بلاکچین استفاده میشوند. به عنوان مثال، در بیتکوین از پروتکل اجماع اثبات کار (PoW) استفاده میشود. این پروتکل نیازمند ماینینگ یا استخراج ارز دیجیتال است، که توسط دستگاههای پردازش قدرتمند انجام میشود و با حل مسائل ریاضی پیچیده، بلاکهای بلاکچین تولید میشوند.
استیکینگ چیست؟ همه چیز درباره staking ارز دیجیتال
تاریخچه سپردهگذاری ارز دیجیتال
استفاده از استیکینگ یا پروتکل اجماع اثبات سهام برای اولین بار در سال ۲۰۱۲ توسط دو فرد به نامهای سانی کینگ (Sunny King) و اسکات نادال (Scott Nadal) آغاز شد. معروفترین بلاکچینی که از پروتکل اثبات سهام استفاده میکند، شبکه اتریوم است. اما اولین ارز دیجیتالی که از قابلیت استیکینگ بهره میبرد، پیرکوین (Peercoin) بود. پس از آن، بسیاری از شبکههای بلاکچین از پروتکل اثبات سهام استفاده کردند.
روشهای استیکینگ
- استیکینگ به روش سرد (Cold Staking): این روش معمولاً برای سرمایهگذاران با داراییهای زیاد استفاده میشود. در این روش، دارایی خود را در کیف پولهای آفلاین یا سرد قفل میکنید و هر زمان که دارایی در این کیف پول باقی مانده، سود آن به شما تعلق میگیرد. وقتی دارایی خود را از کیف پول خارج میکنید، سود محاسبه شده به حساب شما واریز میشود.
- استیکینگ به روش قفل شده (Locked Staking): در این روش، دارایی خود را در کیف پول صرافی خود قفل میکنید و سود روزانه داراییتان محاسبه میشود. میتوانید هر زمان که خواستید دارایی را از حالت سپردهگذاری خارج کرده و سود را دریافت کنید. اما برخی کیف پولها، مدت زمان مشخصی را برای سپردهگذاری نیاز دارند و از قابلیت برداشت زودتر از آن مدت زمان، پشتیبانی نمیکنند.
- استیکینگ به روش منعطف (Flexible Staking): در این روش، شما میتوانید هر زمان که بخواهید دارایی خود را از حالت سپردهگذاری خارج کنید و همچنین ترید انجام دهید. این روش عموماً در کیف پولهای نرمافزاری قابل انجام است و معمولاً کمترین سوددهی را نسبت به دیگر روشها دارد.