اتریوم چیست؟ در پاسخ به این سوال اساسی، خیلی کوتاه باید گفت که این ارز یک شبکه‌ی مبتنی بر بلاکچین است. همان طور که خودتان می دانید از آن‌رو که بلاکچین را این روزها اغلب با نام بیت کوین می‌شناسند، این تفکر در بین عموم ایجاد شده است که این توکن هم یک نوع ارز دیجیتال است، اما اوضاع در حقیقت بدین گونه نیست. در واقع اتریوم یک پلتفرم برای اجرای برنامه‌های غیر متمرکز و قراردادهای هوشمند بدون دخالت واسطه‌ها است. در این میان بیت‌کوین نیز در تلاش برای حذف واسطه‌های مالی بوده است، اما آن بلاکچین بیشتر هدف خود را در غیر متمرکز کردن همه‌چیز و حذف نظارت‌های سلیقه‌ای در دنیای وب قرار داده است. حال اگر شما هم قصد خرید Ethereum و سرمایه‌گذاری روی این رمز ارز محبوب را دارید پیشنهاد می کنیم که در ادامه با ما همراه باشید چرا که ما در این مقاله همان طور که می خواهید به سوالات شما پاسخ خواهیم داد:
ارز دیجیتال اتریوم چیست؟
همان‌طور که گفتیم، eth یک سیستم آزاد و عمومی بر پایه بلاکچین است که دارای مرورگر، زبان برنامه نویسی و سیستم پرداختی مختص به خودش است. نکته جالب راجب این ارز این است که آن هیچ کنترل گر واحد و مرکزی ندارد بلکه هزاران سیستم کامپیوتری به صورت داوطلبانه در گوشه و کنار دنیا به کنترل آن می پردازند. این کاربران نود یا گره نام دارند که امنیت شبکه نیز به عهده‌ی همان ها قرار دارد.
در این ارز هیچ خبری از سازمان دهی داده‌ها بر روی یک سرور مرکزی و به صورت محرمانه نیست بلکه در واقع تمامی اطلاعات موجود در شبکه به طور کامل میان نود‌ها توزیع شده است و هر گره یک کپی از تمامی داده‌های بلاکچین در اختیار خود دارد.
در آخر و به طور کلی، در پاسخ به این سوال که رمز ارز Ethereum چیست می‌توان گفت که آن شبکه به طور کامل خود مختاری است و هیچ شخص، سازمان یا نهادی مدیریت و کنترل آن‌را بر عهده ندارد. نحوه خرید ETH نیز چندان پیچیدگی خاص ندارد و شما تنها با افتتاح یک حساب در صرافی امن می‌توانید این ارز را به سادگی معامله کنید.
چرا اتریوم به وجود آمد؟
پس از پاسخ به سوالeth چیست، اکنون بهتر است در مورد علت به وجود آمدن آن نیز صحبت کوتاهی داشته باشیم. در حقیقت در دنیای امروز، اطلاعات شخصی ما، رمزها و اطلاعات مالی‌مان به وسیله‌ی سرور هایی مثل آمازون، فیس بوک و گوگل در کامپیوتر افراد دیگر ذخیره می‌شوند. به عنوان مثال حتی اطلاعات همین مقاله هم بر روی سرورهای یک شرکت دیگر ذخیره شده است.
این شرکت‌ها تیم‌های تخصصی خودشان را در جهت ذخیره و ایمن‌سازی اطلاعات گسترش داده و هزینه‌های مرتبط با زمان کار و انجام آن را نیز می‌پردازند؛ پس بدیهی است که استفاده از این شرکت ها فواید بسیاری را در پی خود دارد.
اما همراه با همه این تسهیلات، معایبی نیز در این میان وجود دارد، به طور مثال همان‌طور که همه مان می‌دانیم و یاد گرفته‌ایم، با این روش یک هکر یا حتی دولت‌ها می‌توانند بدون اطلاع شما به فایل های تان دسترسی پیدا کنند که قطعا این موضوع دلخواه شما نیست. این افراد این کار را از طریق اعمال نفوذ یا حمله به یک شخص ثالث )طرف سوم) به انجام می رسانند و این به آن معناست که آنها می‌توانند اطلاعات شما را بدزدند، افشا کنند یا حتی مطابق میل خود تغییر دهند.
در این رابطه برایان بهلندورف (Brian Behlendorf)، سازنده‌ی سرور اینترنتی apache، برای اینکه این نوع طراحی را به قول خود »گناه اصلی اینترنت» بنامد، یک سری اقدامات اساسی انجام داده است. بهلندورف و امثال او معتقدند که اینترنت همیشه باید غیر متمرکز باشد و همان طور نیز بماند.
حال با توجه به همه این ها در راستای غیر متمرکز کردن اینترنت، در تکنولوژی پرشی به نام بلاکچین روی داده است که اتریوم نیز در ساختار همین شبکه سعی بر غیر متمرکز کردن اینترنت دارد. این در حالی است که بیت کوین تلاش می‌کند سیستم بانکداری آنلاین و پرداختی را به خواست خود تغییر دهد، این ارز این هدف را دنبال می‌کند که با استفاده از بلاکچین، طرف سوم معامله یا همان واسطه‌ها را حذف کند.
واسطه ها یا همان شخص ثالث اینترنتی، همان افرادی هستند که کار ذخیره‌سازی اطلاعات، انتقال پول و ثبت ابزارهای مالی پیچیده را انجام می‌دهند. جوزف لوبین یکی از توسعه دهندگان سیستم اتریوم در جایی گفته است:
Ethereum ایجاد شده است تا ما دیگر برای حل نمودن امورات زندگی‌مان به بانک و نهادهای مشابه آن احتیاجی نداشته باشیم.
اتریوم و سیستم‌های جهانی
به طور خلاصه، رمز ارز اتریوم می‌خواهد تبدیل به یک کامپیوتر جهانی بشود تا بتواند مدل »مشتری-سرور» فعلی موجود را غیر متمرکز و مردمی‌تر از پیش کند. با وجود این ارز دیگر سرورها و کلودها توسط هزاران کاربر یا به اصطلاح گره‌هایی (node) که از داوطلبان از سراسر جهان تشکیل شده اند، جابجا می‌شوند و این دقیقا همان معنای یک کامپیوتر جهانی است. چشم انداز اتریوم این است که بتواند چنین عملکردی را برای هر فردی در هر کجای جهان فراهم کند.
اگر ما یک گشت و گذار ساده در فروشگاه‌های فروش برنامه (application) داشته باشیم، می‌توانیم تنوعی از مربع‌های رنگی ببینیم که همه چیز از بانکداری تا برنامه‌های تناسب اندام و برنامه‌های پیام‌رسان را به مردم ارائه می‌دهند. اکثر این برنامه‌ها به یک شرکت یا طرف سومی نیازمندند تا اطلاعات کارت بانکی و دیگر اطلاعات شخصی مشتریان خود را در آن ذخیره کنند. انتخاب برنامه توسط ما نیز به وسیله‌ی شخص سومی اداره و کنترل می‌شود، دقیقا همان‌طور که اپل و گوگل مسئولیت برنامه‌های خاصی که ما دانلود می کنیم را برعهده دارند و از آنها محافظت می‌کنند.
حال در اینجای کار می توانیم نتیجه بگیریم که اگر تمام مسائلی که در مورد این ارز گفته شد بالاخره محقق شود، کنترل اطلاعات را در این نوع خدمات به خود دارنده اطلاعات و حق و حقوق را نیز به خود نویسنده باز می‌گردانند.
در این توکن هدف این است که دیگر بیش از این یک نهاد مستقل کنترلی، روی نوشته‌های ما وجود نداشته باشد، دیگر کسی نتواند برنامه‌ای را با میل خود به ناگاه قطع کند و نوشته‌های ما را بردارد و…با وجود این توکن ها تنها و تنها خود کاربر می‌تواند اطلاعاتش را تغییر دهد.
به عبارت دیگر، هر بار که ما ویرایشی را انجام و ذخیره‌اش کنیم یا نوشته‌هایمان را پاک و یا اضافه کنیم، همان گره‌های موجود در شبکه این تغییرات را برای ما ثبت خواهند کرد و نه هیچ کس دیگری.
