نسبت شارپ چیست و شارپ در ارز دیجیتال چگونه محاسبه میشود؟
نسبت شارپ یک معیار مهم در تجزیه و تحلیل سرمایهگذاری است که به سرمایهگذاران کمک میکند تا میزان بازدهی یک سرمایهگذاری را در مقایسه با ریسکی که برای آن اتخاذ شده است، بسنجند. این معیار توسط ویلیام شارپ طراحی و توسعه داده شده است و در سال ۱۹۹۰ او جایزه نوبل در علوم اقتصادی را برای آن دریافت کرد.
نسبت شارپ چیست و شارپ در ارز دیجیتال چگونه محاسبه میشود؟
برای محاسبه نسبت شارپ، ابتدا بازده مورد انتظار پرتفوی و نرخ بدون ریسک را از یکدیگر کم میکنیم، و سپس نتیجه را بر انحراف استاندارد بازده پرتفوی تقسیم میکنیم. این نسبت به سرمایهگذار ارائه میدهد یک ایده واضح از رابطه بین بازدهی و ریسک پذیرفته شده.
تفسیر نسبت شارپ به شکل زیر است
- نسبت شارپ بالاتر از ۱.۰: قابلقبول
- نسبت شارپ بالاتر از ۲.۰: بسیار خوب
- نسبت شارپ ۳.۰ یا بالاتر: عالی
- نسبت شارپ زیر ۱.۰: به حداقل بازده کافی نمیرسد
- نسبت شارپ منفی: نشاندهنده بازده ناامیدکنندهتر از ریسک بدون ریسک است.
نسبت شارپ به عنوان یک معیار اصلی برای ارزیابی سرمایهگذاریها، ابزار موثری است که به سرمایهگذاران کمک میکند تا تصمیمات مالی خود را بر اساس رابطه متعادل بین بازده و ریسک بگیرند.
تعیین میزان بازده
نسبت شارپ به شما این امکان را میدهد که عملکرد یک صندوق سرمایهگذاری را نسبت به یک سطح معین از ریسک ارزیابی کنید. هرچه این شاخص بالاتر باشد، عملکرد سرمایهگذاری نسبت به ریسک وجودی بهتر خواهد بود. اگر نسبت شارپ به مقدار منفی برسد، احتمالاً نیاز به بازنگری در استراتژی سرمایهگذاری شما وجود دارد.
مقایسه عملکرد داراییهای مختلف
استفاده از شاخص شارپ برای مقایسه عملکرد دو دارایی مختلف در یک بازار نیز بسیار مفید است. با محاسبه این شاخص برای دو رمزارز مختلف، میتوانید مقایسهای دقیق بین بازده و ریسک آنها داشته باشید و انتخاب بهتری داشته باشید.
مقایسه عملکرد دارایی با معیار بازده
شاخص شارپ به شما کمک میکند تا درک بهتری از میزان بازدهی داراییها نسبت به ریسک موجود در بازار پیدا کنید. این شاخص به شما امکان میدهد تا با استفاده از یک معیار استاندارد، عملکرد داراییها را با یکدیگر مقایسه کرده و تصمیمات مالی خود را با دید بیشتری بگیرید.
اهمیت شاخص شارپ و انواع آن
شاخص شارپ یکی از ابزارهای بنیادین و حیاتی در تجزیه و تحلیل سرمایهگذاری است که در تمامی بازارها، از جمله بازار ارزهای دیجیتال، بسیار اهمیت دارد. این شاخص به سرمایهگذاران امکان میدهد تا میزان بازدهی یک سرمایهگذاری را در مقایسه با ریسکهای موجود در آن بازار ارزیابی کنند.
تعیین میزان بازده: نسبت شارپ به سرمایهگذاران این امکان را میدهد تا عملکرد یک صندوق سرمایهگذاری را نسبت به یک سطح معین از ریسک ارزیابی کنند. هر چه این شاخص بالاتر باشد، عملکرد سرمایهگذاری نسبت به ریسک وجودی، بهتر خواهد بود. اگر نسبت شارپ به مقدار منفی برسد، احتمالاً نیاز به بازنگری در استراتژی سرمایهگذاری خواهد بود.
مقایسه عملکرد داراییهای مختلف: استفاده از شاخص شارپ برای مقایسه عملکرد دو دارایی مختلف در یک بازار نیز بسیار مفید است. با محاسبه این شاخص برای دو رمزارز مختلف، میتوانید مقایسهای دقیق بین بازده و ریسک آنها داشته باشید و انتخاب بهتری داشته باشید.
مقایسه عملکرد دارایی با معیار بازده: شاخص شارپ به شما کمک میکند تا درک بهتری از میزان بازدهی داراییها نسبت به ریسک موجود در بازار پیدا کنید. این شاخص به شما امکان میدهد تا با استفاده از یک معیار استاندارد، عملکرد داراییها را با یکدیگر مقایسه کرده و تصمیمات مالی خود را با دید بیشتری بگیرید.
انواع نسبت شارپ
نسبت ترینور: فرمول ترینور در سال ۱۹۶۵ توسط جک ترینور توسعه داده شد و برای ارزیابی ریسک و بازده یک سبد دارایی بهکار میرود. این نوع از نسبت شارپ از بتا برای سنجش ریسک استفاده میکند و میزان بازده را نسبت به ریسک سیستماتیک محاسبه میکند.
نسبت سورتینو: شاخص سورتینو برای ارزیابی بازده یک سرمایهگذاری در برابر ریسک نامطلوب استفاده میشود. این نسبت با کم کردن بازده بدون ریسک از بازده مورد انتظار و تقسیم نتیجه آن به انحراف معیار نامطلوب سبد سرمایهگذاری به دست میآید.
محدودیتهای نسبت شارپ
همچنین، شارپ ریسک پرتفوی را در نظر نمیگیرد. اعداد به دست آمده به سرمایهگذار نشان نمیدهد که آیا پرتفوی در یک بخش متمرکز است یا خیر. برای تصمیمگیری آگاهانه، میتوانید از معیارهای کیفی دیگری در کنار این نسبت استفاده کنید. همچنین، همیشه بهتر است که نسبت شارپ را به عنوان یک ابزار برای تمرکز بر روی افق سرمایهگذاری بلندمدت استفاده کنید. در نهایت، همچنین ممکن است که در بازارهایی که توزیع سود در آنها نرمال نیست و نوسانات شدید بازار را غیرقابل پیشبینی میکند، کارایی این نسبت کاهش پیدا کند.
نتیجهگیری
شاخص شارپ، همانند سایر شاخصهای مورد استفاده برای محاسبه نرخ سود احتمالی، امکانات سرمایهگذاری و سایر محاسبات مرتبط با حد سود و ضرر، فقط یک بخش از کارهایی است که شما به عنوان یک معاملهگر در بازار ارزهای دیجیتال باید انجام دهید. بنابراین، با در نظر گرفتن محدودیتها و نقصهایی که دارد، باید هنگام محاسبه و برنامهریزی برای سرمایهگذاری، آنها را در نظر بگیرید.