تفاوت بین DApps و پروتکل ها چیست؟

تفاوت بین DApps و پروتکل ها چیست؟ در دنیای فناوری بلاک چین، دو جزء اساسی نقش مهمی در توسعه و عملکرد سیستم‌های غیرمتمرکز دارند: برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) و پروتکل‌ها. اگر چه هر دو جزء اکوسیستم غیرمتمرکز هستند، اما اهداف مشخصی را دنبال می کنند و به طور منحصر به فردی در رشد فناوری های غیرمتمرکز نقش دارند.

تفاوت بین DApps و پروتکل ها چیست؟

آشنایی با DApps:

برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) برنامه‌های نرم‌افزاری هستند که بر روی یک شبکه غیرمتمرکز از رایانه‌ها کار می‌کنند و از فناوری بلاک چین برای اطمینان از تغییر ناپذیری، امنیت و شفافیت استفاده می‌کنند. مشابه برنامه های سنتی، DApp ها از اجزای جلویی و بک اند تشکیل شده اند. کاربران از طریق رابط جلویی با برنامه تعامل دارند، در حالی که بک‌اند که به عنوان قرارداد هوشمند شناخته می‌شود، روی بلاک چین مستقر می‌شود. قرارداد هوشمند منطق برنامه را اجرا می کند و داده ها را به صورت ایمن مدیریت می کند.

ویژگی کلیدی

ویژگی کلیدی که DApp ها را متمایز می کند، ساختار غیرمتمرکز آنهاست. بر خلاف برنامه های کاربردی سنتی که به یک مقام یا سازمان مرکزی متکی هستند، DApps در یک شبکه توزیع شده عمل می کنند. در نتیجه، هیچ نقطه شکست واحدی وجود ندارد و شبکه بلاک چین تضمین می‌کند که تراکنش‌ها و داده‌ها تغییرناپذیر و مقاوم در برابر سانسور هستند.

نمونه هایی از DApp ها عبارتند از:

برنامه های مالی غیرمتمرکز (DeFi):

ارائه خدمات مالی مانند وام، قرض و تجارت بدون واسطه. از برنامه های برجسته DeFi می توان به Uniswap و Compound اشاره کرد.

DApps بازی:

بازیکنان را قادر می‌سازد تا دارایی‌های درون بازی را با استفاده از فناوری بلاک چین داشته باشند و تجارت کنند. نمونه های قابل توجه CryptoKitties و Axie Infinity هستند.

DApps مدیریت زنجیره تامین:

ارائه ردیابی شفاف کالاها در سراسر زنجیره تامین، افزایش کارایی و اعتماد. نمونه های قابل توجه VeChain و Waltonchain هستند.

آشنایی با پروتکل ها:

پروتکل‌ها، در زمینه بلاک چین و فناوری‌های غیرمتمرکز، به مجموعه‌های زیربنایی از قوانین و استانداردهایی اشاره می‌کنند که نحوه عملکرد شبکه را کنترل می‌کنند. آنها پایه و اساس را برای DApps ایجاد می کنند تا به طور مؤثر عمل کنند و در اکوسیستم غیرمتمرکز ارتباط برقرار کنند. پروتکل ها قوانینی را برای اعتبارسنجی داده ها، فرآیندهای اجماع، و ارتباطات گره به گره شبکه تعریف می کنند و تضمین می کنند که همه شرکت کنندگان از قوانین یکسانی پیروی می کنند و می توانند به داده های مبادله شده اعتماد کنند.

انواع مختلفی از پروتکل ها در دنیای غیرمتمرکز وجود دارد:

پروتکل‌های اجماع:

این پروتکل‌ها تعیین می‌کنند که چگونه شبکه در مورد اعتبار تراکنش‌ها توافق می‌کند و به اجماع دست می‌یابد. به عنوان مثال می توان به اثبات کار (PoW)، اثبات سهام (PoS) و اثبات سهام واگذاری (DPoS) اشاره کرد.

پروتکل‌های تعاملی:

امکان برقراری ارتباط و اشتراک گذاری داده‌ها به زنجیره‌های بلوکی مختلف، تقویت قابلیت همکاری در اکوسیستم غیرمتمرکز. به عنوان مثال می توان به Polkadot و Cosmos اشاره کرد.

پروتکل های ذخیره سازی:

تعریف نحوه ذخیره و دسترسی به داده ها در شبکه غیرمتمرکز. سیستم فایل بین سیاره ای (IPFS) یک پروتکل ذخیره سازی شناخته شد.

DApps در مقابل پروتکل ها:

DAppها به عنوان برنامه های کاربردی کاربر نهایی عمل می کنند و خدمات و عملکردهای خاصی را در اکوسیستم غیرمتمرکز ارائه می دهند. آنها برای عملکرد ایمن و کارآمد به پروتکل های اساسی متکی هستند. از سوی دیگر، پروتکل ها به عنوان قوانین و استانداردهای اساسی عمل می کنند که بر کل شبکه غیرمتمرکز حاکم است و تعاملات یکپارچه بین DApp ها را امکان پذیر می کند.

نتیجه:

به طور خلاصه، برنامه‌های کاربردی و پروتکل‌ها انقلاب را به سوی آینده‌ای غیرمتمرکز هدایت می‌کنند، بخش‌های مختلف را متحول کرده و نوآوری را در فضای بلاک چین تقویت می‌کنند. همانطور که این فناوری‌ها به تکامل خود ادامه می‌دهند، نقش مهمی در شکل‌دهی چشم‌انداز سیستم‌های غیرمتمرکز و توانمندسازی کاربران با کنترل بیشتر بر دارایی‌های دیجیتال و تعاملات خود خواهند داشت.