راگ پول چیست، با ادامه تکامل اکوسیستم ارزهای دیجیتال، اشکال جدیدی از کلاهبرداری و طرح های کلاهبرداری ظاهر شده است که خطراتی را برای سرمایه گذاران و کاربران به همراه دارد. یکی از این کلاهبرداری‌هایی که در سال‌های اخیر توجه را به خود جلب کرده است، تاکتیک فریبنده‌ای است که توسط بازیگران بدخواه برای سوء استفاده از سرمایه‌گذاران در بازارهای مالی غیرمتمرکز و ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود. هدف این مقاله ارائه یک درک جامع از پول پارچه‌ای و بررسی پیچیدگی‌های کلاهبرداری‌های فرش، بررسی روش‌های عملیاتی آنها، تأثیر بر جامعه رمزنگاری‌ها و اقداماتی برای کاهش خطرات است.
راگ پول چیست ؟
پول راگ، که اغلب به عنوان rug money یا rug pull شناخته می‌شود، اصطلاحی است که برای توصیف یک روش کلاهبرداری در فضای ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود که در آن توسعه‌دهندگان یا خالقان پروژه پس از جمع‌آوری وجوه یا نقدینگی پروژه را رها می‌کنند و سرمایه‌گذاران را با توکن‌های بی‌ارزش یا کاهش ارزش قابل توجهی رها می‌کنند. اصطلاح “پول پارچه ای” از مفهوم بیرون کشیدن فرش ضرب المثل از زیر پای سرمایه گذاران نشأت می گیرد، که شبیه به ترک تکه های پارچه بی ارزش به جای دارایی های با ارزش است.
ویژگی های کلیدی راگ پول
بازاریابی فریبنده: کلاهبرداری های قالیچه اغلب شامل تاکتیک های بازاریابی فریبنده، وعده بازدهی بالا، ویژگی های نوآورانه یا فناوری پیشگامانه برای جلب توجه و سرمایه سرمایه گذاران است.
عدم شفافیت: مرتکبان کلاهبرداری های قالیشویی معمولاً به صورت ناشناس یا مستعار عمل می کنند و هویت و نیت خود را از سرمایه گذاران و جامعه گسترده تر پنهان می کنند.
استفاده نادرست از وجوه: در بسیاری از طرح‌های قالی‌کشی، وجوهی که از سرمایه‌گذاران یا تامین‌کنندگان نقدینگی جمع‌آوری می‌شود، توسط خالقان پروژه مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد یا برای منافع شخصی استفاده می‌شود، بدون هیچ پاسخگویی یا شفافیت.
خروج سریع: پس از جذب سرمایه‌گذاران با وعده‌های دروغین و جمع‌آوری وجوه یا نقدینگی، عاملان خروج سریع را اجرا می‌کنند، پروژه را رها می‌کنند و سرمایه‌گذاران را با نشانه‌های بی‌ارزش یا غیر نقدی رها می‌کنند.
درک کلاهبرداری فرش کش
کلاهبرداری‌های قالیچه اغلب پلتفرم‌های مالی غیرمتمرکز ، پیشنهادات اولیه سکه (ICO)، پروژه‌های کشاورزی بازده و سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز را هدف قرار می‌دهند. در حالی که تاکتیک‌ها و مکانیسم‌های خاص ممکن است متفاوت باشد، کلاهبرداری‌های فرش کشی معمولاً از روش‌های مشابهی پیروی می‌کنند:
راه‌اندازی پروژه: عاملان کلاهبرداری در پشت فرش، یک پروژه یا توکن ارز دیجیتال جدید ایجاد می‌کنند و آن را روی یک پلتفرم غیرمتمرکز، مانند اتریوم یا بایننس هوشمند راه‌اندازی می‌کنند. آنها ممکن است پروژه را از طریق رسانه‌های اجتماعی، انجمن‌های آنلاین یا تأییدیه‌های تأثیرگذار برای جذب سرمایه‌گذاران بازاریابی کنند.
تامین نقدینگی: برای تامین نقدینگی و ایجاد ارزش ظاهری، کلاهبرداران ممکن است توکن‌های خود را با سایر ارزهای دیجیتال در صرافی‌های غیرمتمرکز یا بازارسازان خودکار جمع کنند. این فرآیند شامل سپرده گذاری توکن ها در استخرهای نقدینگی برای تسهیل تجارت و تامین نقدینگی است.
پمپ قیمت: در مراحل اولیه، کلاهبرداران ممکن است به طور مصنوعی قیمت توکن را از طریق معامله شستشو، خرید هماهنگ یا تاکتیک‌های دستکاری بازار افزایش دهند. این پمپ قیمت باعث ایجاد حس FOMO (ترس از دست دادن) در بین سرمایه گذاران می شود و باعث افزایش سفته بازی و سرمایه گذاری می شود.
استراتژی خروج: هنگامی که قیمت توکن به سطح معینی رسید یا نقدینگی به آستانه کافی رسید، عاملان استراتژی خروج خود را اجرا می کنند. آنها ممکن است نقدینگی را از استخرها خارج کنند، توکن های خود را در بازار آزاد بفروشند، یا وجوه را به کیف پول های ناشناس منتقل کنند، که عملاً فرش را کشیده و سرمایه گذاران را با دارایی های بی ارزش یا مستهلک شده رها کنند.
رها کردن: پس از اجرای فرش، سازندگان پروژه اغلب از دید عموم ناپدید می شوند و توسعه پروژه، کانال های ارتباطی و انجمن های اجتماعی را رها می کنند. تلاش سرمایه گذاران برای تماس با تیم پروژه یا بازیابی وجوه خود با سکوت یا طفره رفتن مواجه می شود.
تاثیر کلاهبرداری های فرش کش
می تواند عواقب مخربی برای سرمایه گذاران داشته باشد که منجر به خسارات مالی، آسیب به شهرت و بی اعتمادی به اکوسیستم ارزهای دیجیتال شود. ماهیت فراگیر کلاهبرداری‌های قالیبافی اعتماد به پلتفرم‌ها و پروژه‌های مالی غیرمتمرکز را تضعیف می‌کند و مانع از نوآوری و پذیرش در جامعه گسترده‌تر ارزهای دیجیتال می‌شود.
زیان های مالی: سرمایه گذارانی که قربانی کلاهبرداری های قالیشویی می شوند ممکن است متحمل زیان های مالی قابل توجهی شوند، به خصوص اگر بخش قابل توجهی از سرمایه یا پس انداز خود را سرمایه گذاری کرده باشند. کاهش ناگهانی و شدید در ارزش رمزی یا نقدینگی می تواند سرمایه گذاری ها را از بین ببرد و ثروت را از بین ببرد.
آسیب به شهرت: کلاهبرداری با قالیچه، اعتبار پروژه‌های ارزهای دیجیتال قانونی و پلتفرم‌های DeFi را خدشه‌دار می‌کند و اعتبار و قابل اعتماد بودن کل اکوسیستم را زیر سوال میبرد. سرمایه‌گذاران ممکن است از مشارکت در پروژه‌های جدید یا سرمایه‌گذاری در توکن‌های ناآشنا، از ترس تقلب و فریب، محتاط شوند.
