یکی از مفاهیم اصلی استخراج ارز دیجیتال، سختی شبکه بیت کوین (Difficulty) نام دارد. اما این مفهوم دقیقا به چه معناست و چرا اهمیت دارد؟ در این مقاله از ارز دیجیتال به مفهوم سختی شبکه بیت کوین و اهمیت آن خواهیم پرداخت.
سختی شبکه بیت کوین (Difficulty) به چه معناست؟
سختی استخراج ماینینگ واحد اندازه‌گیری است که در فرآیند استخراج یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین استفاده می‌شود و به این موضوع اشاره دارد که یافتن هش مناسب برای هر بلوک چه میزان دشوار و زمان بر است.
دشواری استخراج میزان دشواری حل مسائل پیچیده‌ی کریپتوی مورد استفاده در فرآیند استخراج را بیان می‌کند.
سختی استخراج واحدهای جدید بسته به تعداد ماینرهای شبکه به مرور زمان افزایش یا کاهش می‌یابد.
برای حفظ زمان بلوک هدف، افزایش سختی لازم است.
سختی ماینینگ در ماینینگ کریپتو چیست؟
برای ارزهای دیجیتالی که از سیستم اعتبارسنجی اثبات کار (PoW) استفاده می‌کنند، ایجاد ارزهای دیجیتال جدید شامل «ماینرها» است که از رایانه‌های خود برای حل پازل‌های پیچیده ریاضی استفاده می‌کنند. در مورد بیت‌کوین، رایانه‌های ماینرها، که گره‌ها نیز نامیده می‌شوند، هر ده دقیقه یک‌بار تراکنش‌های فردی را جمع‌آوری و به بلوک‌ها دسته‌بندی می‌کنند، که «زمان بلوک» ثابت بیت‌کوین است. سپس کامپیوترها برای حل یک معمای رمزنگاری پیچیده به رقابت می‌پردازند تا اولین کسی باشند که بلوک جدید را برای بلاک چین تایید می‌کند.
از آنجا که یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین رو به روز محبوب تر می شود ، تعداد رایانه‌های شرکت کننده در این شبکه اعتبار سنجی همسالان افزایش می‌یابد. با شرکت کنندگان بیشتر و قدرت محاسباتی بیشتر ، به اصطلاح «قدرت هش» کل شبکه بر این اساس افزایش می یابد. به این مشکل یا سختی استخراج نیز گفته می‌شود.
سختی شبکه بیت کوین (Difficulty) به طور خودکار پس از استخراج 2016 بلاک در شبکه تنظیم می شود. تنظیم سختی به سمت بالا یا پایین به تعداد شرکت کنندگان در شبکه استخراج و ترکیب قدرت هش آنها بستگی دارد.
تجهیزات استخراج
در روزهای اولیه ماینینگ، ماینرها از واحدهای پردازش مرکزی (CPU) رایانه های شخصی خود برای استخراج بیت کوین استفاده می‌کردند. ماینرها در نهایت متوجه شدند که کارت‌های گرافیک (GPU) برای استخراج بیت کوین مناسب‌تر هستند. با این حال، کارت های گرافیک نیز به انرژی بیشتری نیاز دارند. در سال‌های اخیر، «ASIC» (تراشه‌های مدار مجتمع ویژه برنامه) به طور خاص برای استخراج بیت‌کوین توسعه یافته‌اند. در حال حاضر، بیت‌کوین و تعدادی دیگر از ارزهای دیجیتال از طریق استخرهای استخراج، استخراج می‌شوند، جایی که بسیاری از ماینرها به نیرو می‌پیوندند و نرخ هش خود را در تلاش برای پاداش‌های بلوک ترکیب می‌کنند.
دشواری محاسباتی استخراج ارز دیجیتال
حل پازل های ریاضی برای ایجاد بلوک معتبر به مقادیر زیادی از قدرت محاسباتی نیاز دارد. از آنجایی که دشواری به طور مداوم در حال افزایش است، ماینرها در حال پیوستن به نیروها در استخرهای استخراج بیت کوین برای حل مسائل ریاضی با هم هستند. اولین ماینر انفرادی یا استخر ماینینگ که هش مناسب را پیدا کند، پاداش بلاک را دریافت می‌کند.
معمولاً پاداش‌های بلاک شامل سکه‌های جدید یا توکن‌های بومی یک شبکه بلاک چین مانند بیت‌کوین است. در یک استخر ماینینگ، پاداش‌های بلوک بین شرکت کنندگان به نسبت سهم آنها از قدرت محاسباتی در استخر استخراج تقسیم می‌شود. به این ترتیب هر شرکت کننده به اندازه کافی در این فرآیند سرمایه گذاری می‌کند.
عرضه محدود بیت کوین
برخلاف طلا که هنوز ذخایر کشف نشده آن در سرتاسر سیاره (و در فضا) وجود دارد، بیت کوین دارای تعداد محدود و محدود 21 میلیون واحد است. تا آوریل 2023، حدود 19 میلیون بیت کوین قبلا استخراج شده است و تخمین زده می شود که آخرین بیت کوین تا سال 2140 استخراج شود.
پس از استخراج تمام 21 میلیون بیت کوین، ماینرها همچنان باید در شبکه بیت کوین مشارکت داشته باشند تا بتوانند آن را ادامه دهند. بلوک‌های جدید همچنان ایجاد خواهند شد، اما پاداش‌ها تغییر خواهند کرد. به جای دریافت سکه های جدید به عنوان پاداش بلوک، ماینرها سهمی از کارمزد تراکنش‌های مصرف شده توسط افرادی که تراکنش‌های درون شبکه را ارسال می‌کنند، دریافت خواهند کرد.
