پوزیشن معاملاتی چیست؟ نحوه انتخاب موقعیت معاملاتی یا Position
تعریف پوزیشن معاملاتی به مقدار یک ابزار مالی اعم از اوراق بهادار، ارزهای دیجیتال و سایر دارایی‌های مالی اشاره دارد که یک تریدر (فرد یا سازمان) در اختیار دارد و با آن تجارت می‌کند. وقتی یک معامله‌گر دارایی موردنظر خود را خریداری کرده و یا فروخته، یک پوزیشن معاملاتی را از طریق یک سفارش خرید یا فروش ایجاد یا بسته می‌کند. این پوزیشن نشان‌دهندهٔ انتظارات تریدر برای افزایش یا کاهش قیمت دارایی یا بازار در آینده است.
پوزیشن معاملاتی چیست؟ نحوه انتخاب موقعیت معاملاتی یا Position
در عمل، وقتی یک تریدر یک دارایی خریداری می‌کند، او یک موقعیت معاملاتی لانگ را ایجاد می‌کند؛ به امید افزایش قیمت دارایی. برعکس، وقتی یک تریدر یک دارایی را فروخت، او یک موقعیت معاملاتی شورت را ایجاد می‌کند؛ با امید به نزول قیمت دارایی. در هر دو صورت، تریدر انتظار دارد که پس از گذشت زمان، به قیمتی متفاوتی از خرید یا فروش خود بفروشد یا بخرد.
انواع پوزیشن‌های معاملاتی و مکانیسم سود یا زیان آنها
پوزیشن معاملاتی می‌تواند به سه دسته اصلی تقسیم شود، که در زیر آنها را بررسی می‌کنیم و سپس مکانیسم سود یا زیان آنها را مرور می‌کنیم:
- پوزیشن لانگ (Long Position): در این نوع پوزیشن، تریدر یک دارایی را بلندمدت خریداری کرده و آن را برای مدت طولانی نگه می‌دارد. تریدر با امید به افزایش قیمت دارایی، از این موقعیت معاملاتی سود میبرد. این نوع پوزیشن گاهی به عنوان “خرید” نیز شناخته می‌شود.
- پوزیشن شورت (Short Position): در این نوع پوزیشن، تریدر یک دارایی را فروش و در اختیار می‌گیرد، با امید به نزول قیمت دارایی. او با انتظار برای خرید دوباره آن در زمانی که قیمت کاهش یابد، از این موقعیت معاملاتی سود میبرد. این نوع پوزیشن گاهی به عنوان “فروش” نیز شناخته می‌شود.
- پوزیشن خنثی (Neutral Position): در این نوع پوزیشن، تریدر همزمان دو پوزیشن لانگ و شورت را دارد. این استراتژی به تنظیمات ریسک کمک می‌کند و می‌تواند زیان‌های احتمالی را کاهش دهد، به خصوص برای تریدران تازه‌کار.
سود و زیان هر پوزیشن معاملاتی
سود و زیان هر پوزیشن معاملاتی بستگی به پیش‌بینی‌های تریدر و تحلیل بازار او دارد. اما مهم‌ترین عواملی که سود یا زیان پوزیشن معاملاتی را تعیین می‌کنند، شامل تغییرات در قیمت دارایی، زمان نگهداری و هزینه‌های مرتبط با معامله می‌شود.
- سود در پوزیشن لانگ: اگر قیمت دارایی افزایش یابد و تریدر به قیمت بالاتری از خرید خود بفروشد، سود خواهد کرد. این سود به اختلاف بین قیمت خرید و فروش، منهای هزینه‌های معاملاتی و دیگر هزینه‌های مرتبط با معامله، وابسته است.
- سود در پوزیشن شورت: اگر قیمت دارایی کاهش یابد و تریدر به قیمت پایین‌تری از فروش خود بخرد، سود خواهد کرد. همانند پوزیشن لانگ، این سود به اختلاف بین قیمت فروش و خرید، منهای هزینه‌های معاملاتی و دیگر هزینه‌های مرتبط با معامله، وابسته است.
- سود در پوزیشن خنثی: سود در پوزیشن خنثی معمولاً از تغییرات در قیمت دو دارایی لانگ و شورت تریدر نشأت می‌گیرد. این سود می‌تواند از اختلاف بین قیمت‌های دو دارایی، منهای هزینه‌های معاملاتی و هزینه‌های دیگر، به دست آید.
رابطه پوزیشن معاملاتی و استراتژی‌های معاملاتی
Position معاملاتی در اصل با معاملات اسپات یا نقطه‌ای معنی پیدا می‌کند. در آنها، مقدار مشخصی از دارایی در نقطه‌ی زمانی باز کردن یا بستن موقعیت معاملاتی خریداری شده یا به‌فروش می‌رسد. با این حال، بسته به امکاناتی که پلتفرم مبادلاتی یا صرافی در اختیار شما قرار می‌دهد، می‌توانید قراردادهای آتی، فوروارد و سایر مشتقات را نیز با انواع موقعیت لانگ و شورت خریدوفروش کنید. اهرم کردن پوزیشن برای معامله‌گران حرفه‌ای نیز می‌تواند سودهای کلانی در بر داشته باشد.
انتخاب پوزیشن معاملاتی با تحلیل تکنیکال
بازکردن یک پوزیشن شورت معاملاتی در بازار ارزهای دیجیتال در مواقعی مانند اشباع روند صعودی و اصلاحات احتمالی، عدم موفقیت در شکستن یک سطح مقاومتی یا منفی شدن احساسات بازار، منطقی‌تر به‌نظر می‌رسد. عکس این موارد، یعنی زمانی که یک رالی احتمالی در پیش است، سطوح حمایتی رد نشده‌اند و احساسات بازار مثبت هستند، برای باز کردن موقعیت‌های لانگ مناسب‌تر خواهد بود.
از مهم‌ترین الگوهای نمودار روزانه نزولی که زمان مناسب برای پوزیشن معاملاتی شورت را نشان می‌دهند عبارتند از:
- تاپ‌های دوتایی (Double Tops)
- تاپ‌های سه‌تایی (Triple Tops)
- سر و شانه (Head and Shoulders)
- مرد به‌دارآویخته (Hanging Man)
الگوهای زیر نیز معمولا به‌عنوان سیگنال‌های مثبت برای پوزیشن معاملاتی لانگ درنظر گرفته می‌شوند:
- کف‌های دوتایی (Double Bottoms)
- سر و شانه برعکس (Inverse Head and Shoulders)
- الگوی مثلث صعودی (Ascending Triangle)
- الگوی چکش (Hammer)
فراوانی موقعیت‌های معاملاتی در هر روند بازار
در یک بازار صعودی، بیشتر شاهد گشایش پوزیشن معاملاتی لانگ از سوی تریدرها هستیم؛ چراکه سرمایه‌گذاران بیشتر به دنبال کسب سود از روند صعودی هستند. در چنین بازاری، سطوح مقاومتی مرتبا آزمایش شده و می‌شکنند. اما در یک بازار نزولی، موقعیت‌های شورت یا فروش بیشتر هستند. در این بازار، سطوح حمایتی مدام تست می‌شوند. بنابراین، باز کردن این دو وضعیت در بازارهای دارای روند، بیش از هر زمان دیگری منطقی است. در بازارهای خنثی یا رنج نیز، باز کردن Position شورت، معمول‌تر است.
پوزیشن معاملاتی و کسب سود آسان
معامله در بازار ارزهای دیجیتال در قالب انواع پوزیشن معاملاتی انجام می‌شود. این نوع ترید اعم از خرید یا فروش و زمان و مقدار آن را تعیین می‌کند. در حالی‌که در بازارهای صعودی، معامله‌گران عمدتاً موقعیت‌های لانگ یا خرید را باز می‌کنند، در بازارهای نزولی، موقعیت‌های فروش یا شورت بیشتر هستند. با این حال، هنگام اتخاذ هریک از آنها، لازم است که شاخص‌های تکنیکی و فاندامنتال را نیز مدنظر قرار دهیم.
