کاوش در دنیای ارزهای قابل استخراج: مروری جامع

کدام ارزها قابل ماین کردن هستند. می توانند از طریق فرآیندهای محاسباتی استخراج شوند. در حالی که بیت کوین شناخته شده ترین ارز قابل استخراج است، ارزهای دیجیتال متعدد دیگری نیز ظهور کرده اند که هر کدام ویژگی ها و الگوریتم های استخراج منحصر به فرد خود را دارند. این مقاله به بررسی دنیای ارزهای قابل استخراج می‌پردازد و طیف متنوعی از ارزهای دیجیتال قابل استخراج و فناوری‌های زیربنایی درگیر را بررسی می‌کند.

بیت کوین و اثبات کار (PoW)

بیت کوین، اولین ارز دیجیتال غیرمتمرکز، مفهوم استخراج را از طریق مکانیسم اجماع اثبات کار (PoW) معرفی کرد. ماینرها برای تایید تراکنش ها و اضافه کردن آن ها به بلاک چین، پازل های پیچیده ریاضی را حل می کنند. پاداش استخراج یک بلوک جدید، تعداد معینی بیت کوین است که انگیزه ای برای ماینرها ایجاد می کند تا در شبکه شرکت کنند و یکپارچگی آن را تضمین کنند.

آلت کوین ها و الگوریتم های استخراج جایگزین

در حالی که بیت کوین مسلط است، تعداد زیادی از ارزهای دیجیتال جایگزین که اغلب به آنها آلت کوین گفته می شود، ظهور کرده اند. این ارزها از الگوریتم های استخراج مختلف استفاده می کنند و ویژگی ها و قابلیت های منحصر به فردی را ارائه می دهند. در اینجا چند نمونه هستند:

اتریوم (ETH): دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار، اتریوم از یک الگوریتم استخراج به نام Ethash استفاده می کند. ماینرها پازل های سخت حافظه را حل می کنند و پاداش استخراج به شکل اتر، ارز اصلی شبکه اتریوم است.

لایت کوین (LTC): لایت کوین که به عنوان نسخه «لایت» بیت کوین ایجاد شده است، از الگوریتم هش متفاوتی به نام Scrypt استفاده می کند. این الگوریتم به گونه‌ای طراحی شده است که در برابر سخت‌افزار استخراج تخصصی مقاوم باشد و اکوسیستم معدنی غیرمتمرکزتری را ارتقا دهد.

Monero :(XMR) Monero با استفاده از الگوریتم Cryptonight برای استخراج، حریم خصوصی و قابلیت تعویض را در اولویت قرار می دهد. تمرکز آن بر پنهان کردن جزئیات تراکنش و مقاوم‌تر کردن شبکه در برابر تحلیل است.

Zcash (ZEC): هدف Zcash ارائه ویژگی‌های حفظ حریم خصوصی پیشرفته، ارائه گزینه‌ای برای تراکنش‌های محافظت‌شده است. الگوریتم Equihash برای استخراج، تضمین مقاومت ASIC و ترویج مشارکت گسترده‌تر استفاده می‌شود.

 

اثبات سهام (PoS) و مکانیسم‌های اجماع جایگزین

علاوه بر PoW، چندین ارز دیجیتال مکانیسم‌های اجماع جایگزین مانند Proof-of-Stake (PoS) را اتخاذ کرده‌اند. به جای تکیه بر قدرت محاسباتی، PoS سهم یا مالکیت سکه‌هایی را در نظر می‌گیرد که در اختیار شرکت‌کنندگان است. برخی از ارزهای قابل استخراج که از PoS استفاده می کنند عبارتند از:

Cardano (ADA): Cardano از یک مکانیسم توافقی PoS به نام Ouroboros استفاده می کند. شرکت‌کنندگانی که ADA دارند، می‌توانند سهام خود را به یک استخر واگذار کنند و بر اساس سهم خود جوایزی کسب کنند.

EOS (EOS): EOS PoS و Delegated Proof-of-Stake (DPoS) را ترکیب می کند. دارندگان توکن به تولیدکنندگان بلوک که مسئول اعتبارسنجی تراکنش ها و حفظ اجماع شبکه هستند رأی می دهند.

Tezos (XTZ): Tezos از یک مدل PoS معروف به Liquid Proof-of-Stake (LPoS) استفاده می کند. دارندگان توکن می‌توانند XTZ خود را به نانوایی‌هایی که تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند و پاداش دریافت می‌کنند، واگذار کنند.

عوامل مؤثر بر سودآوری معدن و ملاحظات

سودآوری ماینینگ به عوامل مختلفی از جمله ارزش بازار ارز دیجیتال، سختی استخراج، هزینه انرژی و کارایی تجهیزات بستگی دارد. برای ماینرها بسیار مهم است که این عوامل را ارزیابی کنند و قبل از درگیر شدن در عملیات استخراج، تجزیه و تحلیل‌های کامل هزینه و فایده انجام دهند. علاوه بر این، عواملی مانند امنیت شبکه، تمرکززدایی و پایداری باید در هنگام انتخاب ارزهای قابل استخراج در نظر گرفت.

نتیجه گیری

کدام ارزها قابل ماین کردن هستند. دنیای ارزهای قابل استخراج فراتر از بیت کوین است و مجموعه متنوعی از ارزهای دیجیتال را با الگوریتم های استخراج منحصر به فرد و مکانیسم های اجماع ارائه می دهد. با تکامل فناوری و گسترش اکوسیستم ارزهای دیجیتال، ارزهای جدیدی به ظهور خواهند رسید که هر کدام ویژگی ها و اهداف خاص خود را دارند. ماینرها و سرمایه گذاران باید قبل از تصمیم گیری برای سرمایه گذاری، جنبه های فنی، پویایی بازار و پتانسیل سودآوری هر ارز قابل استخراج را به طور کامل بررسی و ارزیابی کنند. با آگاه ماندن و انطباق با چشم انداز در حال تغییر، شرکت کنندگان می توانند در دنیای ارزهای قابل استخراج حرکت کنند و به طور بالقوه از فرصت های هیجان انگیز ارائه شدتوسط این صنعت به سرعت در حال تحول بهره مند شوند.