بلاکچین یک لیست غیرمتمرکز از داده‌ها است که بین گره‌ها یا نودها به اشتراک گذاشته می‌شود. این لیست از بلاک‌های متعدد تشکیل شده است که با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری مانند PoS یا POW به هم مرتبط و ایمن می‌شوند. به طور دقیق‌تر، بلاکچین را می‌توان یک نوع خاص از فناوری دفتر کل توزیع‌شده دانست که شامل یک لیست رو به رشد از داده‌ها می‌باشد که به‌طور امن به یکدیگر متصل شده‌اند. در ادامه اجزای اساسی بلاکچین را معرفی می‌کنیم و توضیحات مختصری درباره هرکدام ارائه می‌دهیم.
معرفی لایه های بلاکچین و بررسی خصوصیات هر لایه
- نودها یا گره‌ها: نودها در واقع کامپیوترهای متصل به اینترنت هستند که می‌توانند در یک شبکه بلاکچینی حضور داشته باشند. نمونه‌هایی از برنامه‌های این شبکه شامل کیف‌پول بیت‌کوین و بلاکچین هستند.
- دفتر کل: دفتر کل به دو نوع توزیع‌شده و مشترک تقسیم‌بندی می‌شود. دفتر کل توزیع‌شده به شرکت‌کنندگان یک سیستم بلاکچینی اجازه می‌دهد تا به پایگاه‌داده و محتویات آن دسترسی داشته باشند، در حالی‌که دفتر مشترک شامل لیستی از مقررات است که باید رعایت شود.
- الگوریتم اجماع: این الگوریتم مسئول اعتبارسنجی بلوک‌ها و تصمیم‌گیری در مورد پذیرش تراکنش‌ها است. الگوریتم اجماع به‌عنوان اصلی‌ترین بخش یک شبکه بلاکچین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- معرفی لایه های بلاکچین و بررسی خصوصیات هر لایه
- ماشین مجازی: ماشین‌های مجازی بخش مهمی از شبکه بلاکچین هستند که روی پلتفرم‌های معمولی مثل ویندوز نصب می‌شوند تا به عملکردی مانند ماشین‌های محاسباتی دست پیدا کنند.
- شبکه همتا به همتا: این شبکه متصل کننده گره‌ها به یکدیگر است و بدون وجود سرور مرکزی کار می‌کند. این شبکه اطمینان از دسترسی گره‌ها به اطلاعات را تضمین می‌کند.
- بررسی مقیاس‌پذیری: مقیاس‌پذیری به افزایش نرخ توان انجام عملیات محاسباتی یک شبکه بلاکچین اشاره دارد و اهمیت بسیاری در این فناوری دارد.
- لایه‌های بلاکچین: معماری لایه‌های بلاکچین براساس نظر کارشناسان به دو صورت تقسیم‌بندی می‌شود: مدل ۷ لایه‌ای و مدل ۵ لایه‌ای. در اینجا ما مدل ۷ لایه‌ای را بررسی می‌کنیم که شامل لایه زیرساخت، داده، شبکه، اجماع، تشویق و قراردادها است.
لایه صفر بلاکچین
یا همان لایه زیرساخت، بخشی اساسی از ساختار بلاکچین است که وظیفه ارتباط و اتصال بین گره‌ها را بر عهده دارد. این لایه شامل سخت‌افزارها، اینترنت و اتصالاتی است که امکان کارکرد صحیح لایه‌های بالاتر بلاکچین را فراهم می‌کند. در واقع، لایه صفر ایجاد یک زیرساخت فنی قوی برای ارتباط داده‌ها و گره‌های مختلف بلاکچین را فراهم می‌کند و از پشتیبانی از ارتباطات بین آنها مسئول است.
لایه اول بلاکچین
این لایه به عنوان پایه‌ای تلقی می‌شود که امنیت بلاکچین را تضمین می‌کند. این لایه مسئولیت اجرای فرایندهای برنامه‌نویسی، تصمیم‌گیری در مورد اجماع، زمان تایید بلاک، پارامترها، حل اختلاف و اعمال قوانین را بر عهده دارد. به طور خلاصه، لایه اول بلاکچین مسئول تأمین امنیت و عملکرد صحیح بلاکچین است.
لایه دوم بلاکچین
یا همان شبکه همپوشانی، به عنوان یک لایه بر روی لایه پایه قرار دارد و برای حل مشکلات مقیاس‌پذیری برخی از تعاملات را انجام می‌دهد. این لایه می‌تواند برخی از عملیات را حذف کرده و مستقیماً از لایه پایه بلاکچین استفاده کند. علاوه بر این، این لایه می‌تواند عملکردهای درون زنجیره‌ای و بین زنجیره‌ای مانند تأمین نقدینگی، صرافی‌های غیرمتمرکز و برنامه‌های کاربردی را نیز ارائه دهد. از جمله ساختارهای مختلف در این لایه می‌توان به بلاکچین تو در تو، کانال وضعیت، زنجیره‌های جانبی و رول آپ‌ها اشاره کرد.
لایه های بلاکچین؛ راه‌حلی برای مشکلات شبکه
به طور کلی، استفاده همزمان از لایه‌های مختلف بلاکچین به عنوان راه‌حلی برای مشکلات شبکه می‌تواند امنیت، تمرکززدایی و مقیاس‌پذیری را فراهم کند. این روش می‌تواند انقلابی در بازار کریپتو ایجاد کرده و قابلیت جذابیت بیشتری را برای این فناوری ارزانی دهد.
